Paddo helende werking bij depressies kankerpatiënten

Terwijl autoriteiten de paddoverkoop verboden omdat er iets te veel toeristen high uit hotelramen stapten, is de werkzame stof psilocybine elders juist bezig aan een opmerkelijke opmars. Vlak voor Kerst publiceerden twee vooraanstaande ziekenhuizen studies waarin het hallicunogene spul een probaat middel blijkt tegen depressies bij kankerpatiënten, zelfs terminale. ’Gebruikers zien grotere verbanden en accepteren hun ziekte en naderende dood veel gemakkelijker’, zei een van de onderzoekers in Newsweek.

In de studies, van de New York University en Johns Hopkins University, deden respectievelijk 29 en 51 patiënten mee. Viervijfde had baat bij het hallucinogene middel, vaak zelfs maanden na de behandeling nog.

Kleine aantallen, maar ze passen in een groeiende lijst studies die de heilzame toepassing van bepaalde drugs onderstrepen. ’Het probleem is eigenlijk vooral imago’, zegt neurowetenschapper Kim Kuypers van de Universiteit Maastricht, die zelf onderzoek doet naar de partydrug xtc. ’Drugs hebben een stigma dat het moeilijk maakt ze bij patiënten aan te prijzen. Maar de werkzame stoffen zijn heel interessant.’

Kuypers spreekt volgende week in het KennisCafé in De Balie in Amsterdam over de goede kanten van geestverruimende middelen. Doorgaans worden die met genotzucht en verslaving geassocieerd. Dat ontneemt het zicht op nuttige psychomedische toepassingen, denken steeds meer neurowetenschappers. Behalve de Amerikanen publiceerde bijvoorbeeld ook het Britse Imperial College een reeks studies waarin het effect van psilocybine op depressie wordt aangetoond. ’De resultaten suggereren een veel sterkere en langduriger verbetering dan antidepressiva’, zei een van de onderzoekers vorig jaar zomer in Trouw.

Het nieuwe onderzoek naar hallucinogenen lijkt terug te grijpen naar de geschiedenis van lsd in de vorige eeuw. In 1943 kreeg onderzoeker Albert Hofmann van het Zwitserse Sandoz, op zoek naar bloedvatvernauwers, per ongeluk een kleine dosis lyserginezuurdiëthylamide binnen en ervoer fascinerende hallucinaties. ’Een lucide vorm van dronkenschap.’ Sandoz bracht de stof lsd op de markt voor medisch gebruik.

In de jaren vijftig en zestig werd er ook in Nederland mee geëxperimenteerd, bijvoorbeeld door psychiater Jan Bastiaans, die er oorlogstrauma’s mee wilde verlichten. Maar grootschalig recreatief gebruik, en vermeende verbanden met spraakmakende moordpartijen in de VS, maakten dat lsd vrijwel overal verboden werd en als geneesmiddel verdacht.

De paddostof psilocybine lijkt veel op het synthetische lsd, maar heeft korter effect: vier tot zes uur in plaats van twaalf uur voor lsd. Daardoor leent het zich in principe beter voor therapeutische toepassingen, denkt Kuypers. Ze wil het werkingsmechanisme van xtc tot op het niveau van de betrokken neuroreceptoren ontrafelen en dan een stof te vinden die hetzelfde doet maar niet xtc heet.

Bron: De Volkskrant (http://www.volkskrant.nl/wetenschap/de-paddo-komt-terug-maar-dan-op-recept~a4445533/)