Ervaringsdeskundige, een vak apart?

De GGZTotaal-XL van juni

“Het aantal ervaringsdeskundigen is toegenomen in Nederland”, zegt Wilma Boevink op de site van de Vereniging van Ervaringsdeskundigen. (http://www.vved.org) Boevink, die de beweging in Nederland een enorme boost heeft gegeven, als ze er al niet de grondlegger van is, is voorzitter van de vereniging. “Cijfers zijn er nog niet, maar in augustus gaat de organisatie het aantal gecontracteerde ervaringsdeskundigen op verzoek van het ministerie van VWS in augustus tellen”, zegt ze. Boevink ziet het ledenaantal van de vereniging groeien, evenals het aantal zorgorganisaties die om hulp vragen bij de inzet van ervaringsdeskundigen.

Geen cijfers dus, maar de ervaringsdeskundige lijkt aan een opmars bezig. Tijd voor een themanummer over deze werkers, die van activist tot vaste werknemer binnen de ggz zijn uitgegroeid. Daar is niet iedereen gelukkig mee, blijkt tussen de regels door in de artikelen in dit nummer, maar iedereen ziet de toegevoegde waarde van hun bezigheden.

In ‘Ruimte schoffelen voor cliënten’ (https://www.ggztotaal.nl/nw-29166-7-3725036/nieuws/ruimte_schoffelen_voor_clienten.html?page=1) zoeken we naar de oorsprong van de ervaringsdeskundige. Als die er is, want het verschijnsel is – buiten de ggz – vast al ouder dan de weg naar Rome. Maar toch, waar komt die term vandaan? Ook achterhalen we wie de eerste ervaringsdeskundige in de GGZ was met een betaalde baan: nota bene bij een Ziekenfonds! Ze heeft overigens niet zo veel met die term ‘ervaringsdeskundige’.

De vraag ligt voor de hand: ‘Ervaringsdeskundigen, wat doen die eigenlijk?’ (https://www.ggztotaal.nl/nw-29166-7-3725035/nieuws/ervaringsdeskundigen_wat_doen_die_eigenlijk.html?page=1) Willem Gotink vroeg het aan de mensen die het weten kunnen: de ervaringsdeskundigen zelf. Het werk blijkt divers maar, opvallend genoeg, is er overduidelijke consensus over de taakopvatting: een ervaringsdeskundige moet niet de rol van de behandelaar op zich nemen.

‘Uiteraard’, zou je cynisch kunnen stellen. Uiteraard moet er een opleiding komen voor deze nieuwe professionals. Stijn Ekkers bevraagt in ‘Unieke cliënt wordt breed ingezette zorgprofessional’ (https://www.ggztotaal.nl/nw-29166-7-3725037/nieuws/unieke_client_wordt_breed_ingezette_zorgprofessional.html?page=1) twee docenten aan de opleiding voor ervaringsdeskundige over de toelatingseisen, de opleiding en hun visie.

Niki Stoker doet het anders. Haar werd ooit gevraagd de opleiding te gaan doen, maar ze was er niet toe in staat. Sinds die tijd zet ze haar ervaring anders in en ook dat wordt zeer op prijs gesteld. Lees haar belevenissen in ‘Ervaren’ (https://www.ggztotaal.nl/nw-29166-7-3725038/nieuws/ervaren.html?page=2).

ad 0

Reacties

Reactie: (Monique Willems)
26-6-2019, 12:35

Zowel geleerd als gewerkt in het HRM werkveld, als zg comorbide en ervaringsdeskundige (maar ook ega, moeder, buur etc) kun je stellen dat ED een Unique selling point is. Maar net als de HRM een gedegen vooropleiding heeft in context, doelgroep, rollen, communicatie processen en - technieken, methodieken die als skills aan HRM worden gesteld, zo speelt dat ook bij psychiatrische ziektes, context en -organisaties. Er bestaat een overeenkomst tussen een manager, een medewerker met een hulp- of ontwikkelingsvraagstuk, een conflict of re-integratie traject en dat wat bij herstel van psychiatrisch klachten naar krachten speelt. Als ED ben je dan opgeleid als andragoog met een pluspakket geënt op de ziekte, oorzaken en meer. Maar een ontwrichtende ervaring delen met een ander maakt je nog niet tot professioneel handelaar. Dat eea kan variëren, en dat het wenselijk is om op mbo, hbo en universitair niveau op te leiden en te laten participeren in strategisch, tactisch of operationeel niveau moge duidelijk worden, hoop ik uit mijn verhaal. Een organisatie adviseur die een opname heeft meegemaakt, een zg mystery gast of auditer was, kan goed duidelijk maken en betrokken zijn bij fusies en reorganisaties, koerswijziging en implementatie van nieuwe trajecten.