Emotionele en psychische mishandeling: ongekend, onbekend en onbegrepen

Tako Engelfriet & Gebi Rodenburg

 

Duidelijk moreel standpunt van belang bij behandeling slachtoffers

 

Bij psychiatrische en psychosociale problematiek speelt trauma vaak een rol. De rol die emotionele en psychische mishandeling speelt bij de vorming van trauma wordt vaak onderschat. Emotionele en psychische mishandeling vormt volgens onderzoek echter de kern van partnergeweld en kindermishandeling. De impact die het op cliënten heeft is groot en juist in deze tijd waarin mensen geïsoleerd zijn, is het extra belangrijk te letten op de signalen ervan.

Duiding is moeizaam

Emotionele en psychische mishandeling zijn verreweg de meest voorkomende vormen van mishandeling: in meer dan 80% van de partnergeweld en kindermishandeling zaken komt het voor, meer dan twee keer zoveel als fysiek geweld blijkt uit onderzoek (https://www.verwey-jonker.nl/publicaties/2018/werkt-de-aanpak-van-kindermishandeling-en-partnergeweld-). Behandelaren leggen de link met emotionele en psychische mishandeling en de daaruit voortkomende traumaklachten echter vaak niet. Dit leidt tot het behandelen van de symptomen, zonder bij de kern (https://www.semanticscholar.org/paper/Understanding-emotional-abuse.-Rees/c7df4d759b25255eae5f6cf8f7352c8e79d557c1) te komen.

Slachtoffers hiervan hebben vaak geen duidelijk idee over de specifieke oorzaak van hun klachten. Op het eerste gezicht kan een burn-out, verslaving, depressie, relatieprobleem of disfunctioneren de aanleiding zijn, maar blijft de oorzaak hiervan onduidelijk. Deze cliënten zijn onzeker, gesloten of juist verward. Ze hebben een diep gevoel van wantrouwen en/of een schrijnend tekort aan zelfvertrouwen. Allerlei lichamelijke, vaak onverklaarbare, klachten kunnen hen parten spelen. Cliënten hebben vaak moeite met zichzelf en het leven, of ze nu succesvol zijn of niet. Met zulke uiteenlopende klachten is duiding vaak moeizaam. Vaak krijgen ze allerlei (mis)diagnoses.

De impact is groot

Volgens onderzoek vanuit onder andere de Nederlandse Studie naar Depressie en Angst (NESDA (https://www.nesda.nl/)) heeft echter meer dan de helft van alle mensen met een zware depressie of forse angstklachten emotionele en psychische mishandeling meegemaakt. Emotionele en psychische mishandeling kan bovendien veranderingen in de hersenen, het zenuwstelsel, het maag-darm systeem en diverse andere delen van het lichaam veroorzaken, zo blijkt uit onderzoek (http://citeseerx.ist.psu.edu/viewdoc/download?doi=10.1.1.686.9114&rep=rep1&type=pdf) van onder andere de American Psychological Association.

Migraine, slaapproblemen, maag- en darmziekten en chronische pijn zijn veel gehoorde klachten. Ook komt onder deze groep cliënten suïcide, alcohol- en drugsmisbruik, sociale fobieën, ernstige dissociatieve klachten en eetstoornissen vaak voor. Cliënten die emotionele en psychische mishandeling hebben meegemaakt hebben bovendien een tien keer hoger risico op schizofrene of psychotische klachten en diverse andere psychiatrische problemen. Onder andere uit onderzoek (https://bettercarenetwork.org/sites/default/files/PIIS0140673608617067.pdf) gepubliceerd in de Lancet blijkt dat de gevolgen van emotionele en psychische mishandeling zelfs ernstiger kunnen zijn dan die van seksueel en fysiek geweld.

Woorden doen pijn
Emotionele en psychische mishandeling is geen incident, zoals een eenmalige woedeaanval, maar een structureel en eenzijdig patroon waarbij de dader het slachtoffer aanvalt, doelbewust verwart en ondermijnt. Sneren en veroordelingen als ‘je betekent niets’, ‘je bent altijd zo labiel’ of ‘je bent egoïstisch en dom’ veroorzaken de meeste littekens bij cliënten. Woorden, zo blijkt uit onderzoek (https://ajp.psychiatryonline.org/doi/full/10.1176/appi.ajp.2010.10010030) van onder andere de universiteit van Harvard, doen letterlijk pijn. Veel pijn. Daarnaast roepen veel daders door hun manipulatieve gedrag sterke emoties in hun slachtoffer op zoals woede, schaamte en angst. Waarop zij hier zelf verantwoordelijk voor worden gesteld (‘wat ben je toch emotioneel’).

Eén van de grootste problemen van emotionele en psychische mishandeling is dat het verhuld is. Hierdoor wordt het ook niet snel herkend en kan de mishandeling jaren doorgaan. De dader is of was een soort wolf in schaapskleren. Plegers van huiselijk geweld en kindermishandeling hebben vaak kenmerken van narcisme (van trekken tot een stoornis). Ze hebben twee gezichten: naar buiten en oppervlakkig bezien succesvol, en een normaal lid van de samenleving, maar thuis juist zeer destructief. Dit laatste is vaak niet zichtbaar voor een buitenstaander en vaak ook niet voor het slachtoffer. Het negatieve gedrag is ingekapseld in ogenschijnlijk alledaags menselijk gedrag, waardoor het niet opvalt dat er iets zeer destructiefs gaande is. Waarom doen daders dit? Om macht te krijgen over het slachtoffer, diegene te controleren zodat hij of zij doet wat de dader wil. Onderzoekers noemen dit (http://www.sietske-dijkstra.nl/wordpress/wp-content/uploads/LR-Sozio_19_4-paginas-30-33.pdf) ook wel coercive control, ofwel ‘dwingende controle’.

‘Je bent niet gek’
Door de vaak jarenlange en subtiel steeds verder opgevoerde psychische strijd en emotionele druk gaan deze cliënten steeds meer denken dat alles aan henzelf ligt. Ze twijfelen steeds meer aan hun perceptie van de realiteit en hun schuld- en schaamtegevoelens nemen toe. De dagelijkse lading leugens, halve waarheden, subtiele verdraaiingen, bedekte verwijten en vaag geformuleerde bedreigingen eisen hun tol. Elke minieme ruimte die een slachtoffer vraagt voor een alledaagse wens, gevoel, gedachte of behoefte wordt door de dader gebruikt om een zaadje van twijfel te planten. Slachtoffers worden sluipenderwijs beroofd van hun eigenheid en zelfvertrouwen en verliezen steeds meer het contact met zichzelf: het verdwenen zelf (https://verdwenenzelf.org/).

Cliënten worden vaak achterdochtig, gespannen en hyperalert en zijn telkens beducht op tekenen van dubbelzinnige communicatie met achterliggende dreiging, ook bij mensen die geen destructief gedrag vertonen. Vaak zien behandelaren deze symptomen bij cliënten als onderdeel van een psychiatrische stoornis in plaats van een normale reactie op een zeer ongewone en destructieve situatie (die nog steeds plaats vindt of tot het verleden behoort, maar nog steeds doorwerkt). De woorden ‘je bent niet gek’ zijn een enorme opluchting voor mensen wiens problemen veroorzaakt zijn door jaren en jaren van emotionele en psychische mishandeling.

Niet expliciet strafbaar
Emotionele en psychische mishandeling is in Nederland een onbegrepen en onbekend fenomeen. Hoewel het in elke definitie van huiselijk geweld en kindermishandeling is opgenomen, is het, in tegenstelling tot fysiek en seksueel geweld, vrijwel nergens goed uitgewerkt. Het gebrek aan kennis gaat vrij ver. Er zijn in Nederland geen kenniscentra op dit gebied, geen specifieke protocollen of richtlijnen en nauwelijks relevante opleidingen of trainingen. Het ontbreekt aan evidence based interventies, preventiebeleid, voorlichtingscampagnes en wetenschappelijk onderzoek. Slachtoffers kunnen geen aangifte doen bij de politie en het OM vervolgt niet. Het is, opmerkelijk genoeg, niet eens expliciet strafbaar in Nederland, ondanks een recent, dringend advies hiertoe van de Raad van Europa. Daders mogen straffeloos (https://www.trouw.nl/opinie/maak-psychische-mishandeling-daadwerkelijk-strafbaar~b7ffe7f9/) hun kind of partner stelselmatig denigreren en onderuit halen, stiltebehandelingen geven, verbaal en fysiek intimideren, verregaand verwarren, bedreigen, pathologisch liegen, domineren, veelvuldig lastigvallen, sociaal isoleren, dwangmatig controleren, emotioneel chanteren en doorlopend manipuleren.

Ondanks deze treurige stand van zaken kunnen zorgverleners zeker wat doen. Maar dan moet een zorgverlener eerst de symptomen gaan herkennen. En hoe doe je dat? Allereerst zijn de eerdergenoemde aan trauma gerelateerde klachten en symptomen van belang, naast de informatie die de cliënt geeft over de thuissituatie. Maar er zijn ook andere signalen, zoals het naar behandeling worden gestuurd door de eigenlijke dader. Daarnaast komen veel cliënten ongewild in vechtscheidingen terecht of krijgen met verschillende hulpverleners van instanties te maken. Op onze site staan nog veel meer signalen waaraan je kunt herkennen dat er mogelijk sprake is van emotionele en psychische mishandeling (https://professionals.verdwenenzelf.org (https://professionals.verdwenenzelf.org/)).

‘Het ligt niet aan jou’
In de behandeling en begeleiding van deze cliënten is het belangrijk om een duidelijk moreel standpunt in te nemen. Emotionele en psychische mishandeling is net als fysiek en seksueel geweld een misstand, een fundamenteel onrecht. Het benadrukken van het eigen aandeel van deze cliënten is vrijwel altijd contraproductief. Het suggereert immers dat de cliënt vroeg om mishandeling en de klachten die er uit voortkwamen. Bovendien zien slachtoffers zichzelf vaak al als bron van het probleem: zij zijn door de dader als het ware gehersenspoeld en leggen daardoor al alle schuld bij zichzelf. De dader legt de verantwoordelijkheid van zijn gedrag juist geheel buiten zichzelf.

Slachtoffers van mishandeling vragen om een actieve rol van een zorgverlener: erkenning geven en een standpunt innemen. En dat gaat in tegen veel van wat in opleidingen en beroepscodes centraal staat, waarbij wordt uitgegaan van de goedwillendheid van beide partijen. Elke vorm van behandeling of begeleiding waarin het slachtoffer samen met de (ex-)partner of ouder aan moet deelnemen, zoals relatie- of familietherapie of mediation, is gedoemd de problemen eerder te verergeren. Ze bieden de dader een podium voor manipulaties, terwijl het slachtoffer niet beschermd wordt. Cliënten hebben (terechte) angst voor de dader. Daarnaast is bekend dat daders met narcistische trekken of een stoornis meestal nauwelijks bereid zijn tot enig zelfinzicht. Individuele therapie of begeleiding is daarom te allen tijde te prefereren.

Vaak hebben cliënten al een lange voorgeschiedenis in de zorgverlening of de zelfhulp, meestal met weinig succes. Totdat ze een zorgverlener tegenkomen die verstand heeft van trauma en mishandeling. Een zorgverlener die via echt contact de cliënt in staat stelt weer verbinding met zichzelf te leggen en het herstel van verloren autonomie kan begeleiden. Het onschuldigen van het slachtoffer maakt dat hij of zij een ander weer durft te vertrouwen en uit de keten van schuldgevoel en schaamte komt. De cliënt kan dan eindelijk, vaak met de hulp van een behandelaar, het achterliggende trauma aangaan en weer herstellen.

 

Tako Engelfriet is projectleider bij Het Verdwenen Zelf (https://professionals.verdwenenzelf.org/). Gebi Rodenburg is psycholoog NIP en maakt samen met 22 andere behandelaren deel uit van het netwerk van Het Verdwenen Zelf.

trauma trauma
Reacties
Reactie: (anoniem)
1-9-2023, 11:59
als kind ben ik stelselmatig door de vrouw van mijn vader psychisch mishandeld. van mijn3e tm de begrafenis van mijn vader 5 jaar geleden, oftewel dik 30 jaar. ik heb daar dagelijks last van en ben nu met een burnout in therapie, waarin dit allemaal weer bovenkomt. ik vroeg me af of ik haar eigenlijk wettelijk zou kunnen aanspreken op mishandeling. ....kan blijkbaar niet. tja. wraak lost niks op maar gerechtigheid is wel iets nastreefbaars vind ik...
Reactie: (anonym)
30-4-2023, 19:39
Heel herkenbaar. Mijn ex heeft nergens schuld aan. Tijdens de relatie werd er maar gezegd dat ik altijd tegen haar inging. Alles altijd later deed. Ze besliste alles. Als ik rechts voorstelde moest het links en andersom. Dan de scheiding. Ik heb haar in 25 jaar niet rustig gekregen. Ik ben de schuld van alle problemen. En zij moet nu de relatie en alle problemen verwerken. Ze neemt de kinderen mee naar een ander land met het excuus dat we daar opnieuw konden beginnen en dan wil ze scheiden. Je geeft alles, en dan nemen ze het meest belangrijke van je weg. Maar het leven gaat door.
Reactie: (DB )
27-7-2022, 13:27
Hallo, Ik doe dit nog even anoniem. Ik zoek een groep die praten wil en elkaar misschien kunnen helpen. Ik lig nu in "scheiding" en zou graag andere mensen willen leren kennen.
Reactie: (Lizet)
1-6-2022, 14:45
Kindermishandeling was idem dito ook nog in het heden met narcisme in vader en moeder die nooit voor mij opkwam. Heden kreeg ik opnieuw emotionele/psychische mishandeling, aansluitend vanuit hulpverleenster. Ook is bij politie de aangifte 'psychische mishandeling' niet opgepakt en ging de hulpverlener ernaast uiteindelijk niet getuigeen, het was dezelfde hulpverlener vanuit, idem dito geestelijke gezondheidzorg die later ook meedeed met 'stiltebehandeling. Hierdoor kon de hulpverleenster doorgaan en heeft dit gedaan, ze bleef 'achter de rug om' praten, geen enkel wederzijds gesprek/blokkering/ 2 politie voor mijn deur door een tipje van haar kant en kwam dus ook niet door bij andere hulpverlening die eerst zelfs nog zeiden 'dat zij mij psychologisch verward'maakte. Waarna verergering PTSS onstond en zelfverdedigingreactie, zij heeft hier voor smaad aangekaart en ben ik uiteindelijk gestraft. Het is echt hard nodig dat hulpverlening en politie/justitie dit herkennen want ook ik heb inderdaad naast het feit 'PTSS' ook zelfmoordgedachten gehad en loop ik in heden nog steeds vast, geisoleerd door pleger en door geen kennis te hebben bij andere in emotionele/psychische mishandeling/narcistische gedragingen.
Reactie: (Lizet)
1-6-2022, 13:28
Zelfde gebeurt in de hulpverlening, zelf ervaring mee, zelfde patronen. Liefdesbombardering en medelijden wekken, cadeaus geven waardoor ik als client al gauw een traumaband heb ontwikkeld. Dat aangegeven als opmerking en de stiltebehandeling geven, idem dito werd gesmeten met andere clienten hun privacy om vervolgens ermee gelijk te willen halen. Subtiel vermomd in grappen kleineren, bij het weggaan van client, en dus algeheel verwarring scheppen. Ben hier in dat proces al geheel ten onder gegaan maar nog geen echt besef. Toen kreeg ik pauzes en met valse genegenheid om mij daarna weer opzij te zetten met pauzes, waarna de devaluatie volgde. Daarna speelde deze hulpverlener 'achter de rug om/triangulatie/lastercampagne' met omgeving zowel andere hulpverleners maar kreeg ik nog wel kruimels. Kreeg te maken met flying monkeys en meedoen van zelf andere hulpverleners (secundaire traumatisering) Ik heb hierdoor PTSS ontwikkeld. Inderdaad daarnaast heb ik ook een verleden van kindermishandeling en dit werd misbruikt.
Reactie: (Albert van Velzen)
29-5-2022, 22:28
Mijn dochter een goed opgeleide vrouw is verstrikt geraakt in het tweeledig gedrag van een psychische mishandelaar. Een man met twee gezichten. De relatie verbreken was voor haar niet mogelijk. dat moet van hem komen vertelde ze dan, ander kom ik niet van hem af. Je ziet haar worstelen en kan haar niet bereiken. Het eindigt in een suïcide. Een gezonde jonge vrouw in de bloei van haar leven met perspectief. Geen psychisch verleden, medicijnen of verdovende middelen. Volgens de politie is de suïcide een weloverwogen zelfstandige daad waarbij de reden voor de suïcide voor de politie niet interessant of reden voor onderzoek is. Nergens kom ik tegen dat het resultaat van psychische mishandeling een suïcide kan zijn. Ik snap wel dat er dan ook geen behandeling meer mogelijk is. Ik vraag mij af of er onderzoek gedaan wordt naar het aantal suïcides welke herleidbaar zijn naar psychische mishandeling en dus de omvang van dit leed wat nabestaande treft door ongestraft toedoen van daders/mishandelaars. Hoe vaak komen daders /mishandelaars hier mee weg en erger hoe vaak volgt een volgend slachtoffer. Van de politie of OM komt geen inzicht in de omvang hiervan. Die sluiten het dossier binnen enkel uren. Mogelijke mishandeling of dwang als oorzaak van suïcide wordt op voorhand uitgesloten. Het ziet er naar uit dat de maatschappij onvoldoende signaal ontvang over deze groep van suïcides.
Reactie: (T.)
22-4-2022, 16:01
Zou een boek willen schrijven over victimblaming en de schade en met een goede uitleg van traumatherapeuten van wat het doet met iemand. Ten eerste die gebeurtenis en daarna nog de schuld krijgen nadat wat je is overkomen alsof je er controle over had en alsof je het wou. Dan komen ze met uitspraken van dat je het over jezelf hebt afgeroepen terwijl je er toen geen controle over had en victimblamers denken dat je er wel controle over had en dat het altijd de schuld is van diegene die het ondergaat. Het is heel unfair en oneerlijk. Het is alsof je het voor de tweede keer overkomen. Het is een trap na. Het telkens herhalen blijkt ook niet goed te zijn en dat je er niet langer over denkt dan 20 30 seconden omdat het traumaresponsen weer heractiveert en oproept.
Reactie: (Saskia huis)
13-2-2022, 17:16
De tranen lopen over mijn wangen, zo herkenbaar, nu weer een nieuwe psychiater waar het al maanden stil ligt en mijn vraag om trauma therapie als emdr onbeantwoord blijft, aan mijn medicatie ligt, nu moet mijn pijn medicatie nagekeken worden , dus afspraak neuroloog, ik zit nu bijna 3 jaar met complex trauma en zware depressie, adhd angststoornis alleen thuis, narcist heeft alles verwoest en ik hou het niet meer vol, zelfs op suïcidale gedachtes en planning word niet gereageerd, ik moet eerst naar de neuroloog, dat heeft nu lang genoeg geduurt, dat ik al 30 jaar hulp zoek en aan het einde van mijn latijn ben doet echt helemaal niks terzake en ik kan , hoe ik mij voel niet meer dragen, sommige dingen worden uiteindelijk te groot om nog langer alleen te kunnen dragen, hoop heb ik allang niet meer, maar ik kan nergens anders naartoe, wanhopig, desperaat en eenzaam schreeuw ik om hulp van een psychiater, niet van mijn neuroloog, die kan wachten, ik niet lang meer....maar zij hebben altijd gelijk en moet ik voor hun zorgen, zoals altijd ....
Reactie: (T.Huisman)
28-4-2021, 23:40
De dader moet zich laten behandelen. Dacht dat de dader uit huis werd gezet. Dat sommigen ook nog zeggen dat je het over je zelf hebt laten heenkomen is slachtofferbeschuldiging die de waarneming kan vervormen en op den duur ga je die waarneming ook nog voor waar aannemen en zo kan men er weer voor weg komen door de verantwoordelijkheid bij het slachtoffer te leggen waardoor de dader weer schoon is. Geestelijke en emotionele mishandeling is net zo erg dan fysieke mishandeling en je wordt helemaal murw gemaakt en van levenslust beroofd.
Reactie: (Gerrit)
21-2-2021, 06:41
Helaas is de erkenning van emotionele en psychische mishandeling nog steeds niet op juridisch vlak aanvaard. Wat me opvalt is de zinsnede met "bij echt contact.... en dat geluk heb ik ook mogen meemaken. Mijn psycholoog bleef doorvragen en doorvragen en bleef zeggen dat hij niet begreep waarom ik toch steeds onderuit ging van "uitspraken" ( het waren maar woorden...) van mijn bewindvoerder. Ik moet er natuurlijk direct bij zeggen...dat mijn psycholoog het gewicht van die "het waren maar woorden" heel goed op zijn waarde wist te schatten en exact in de gaten had welk effect dit op mijn functioneren had. We kwamen daarna inderdaad bij de kern: mijn onveilig gehecht zijn, als gevolg van een trauma van mijn vader, wat op mijn 4 jarige leeftijd had gespeeld. Ik wist van de gebeurtenis (die mij vele jaren later werd uitgelegd) en had door de jaren heen wel linkjes gelegd met mijn emotionele vaardigheden die daardoor betrekkelijk armoedig waren ontwikkeld. Dit werkte door in mijn contacten met iedereen...en de moeilijke ontdekking daarbij is dat je eigenlijk nu pas ziet en snapt dat je eigenlijk niet wist en weet hoe je echt met iemand in contact moet komen. Het gevoel er bij te zijn maar niet aan deel te nemen : er toch net niet bij te horen/ toch net niet die aansluiting te hebben die je wel bij anderen ziet, maakte me vaak eenzaam. Echter was ik toen niet in staat om dit zo te benoemen. Ik ben ruim 50 jaar met alleen maar overlevingssystemen gegroeid en was daarbij echt ook zeer succesvol , maar ik laat die systemen nu langzaam los...maar dat is spannend erg spannend, gelukkig heb ik daarbij fantastische coaching. Ik laat het hier even bij, hopenlijk schreef ik iets herkenbaars, mijn boodschap is vooral : blijf trouw aan jezelf en ga op zoek naar iemand die je echt hoort...ik ben ook gewoon eens op een keurige manier bij iemand weggegaan, omdat ik het gevoel had dat ze me niet echt hoorde....van binnen weet je wel wat je zoekt en nodig hebt...volg die richting.
Reactie: (Em)
3-1-2021, 11:44
Dit is zo'n goed artikel! Ik heb ook negatieve ervaringen met hulpverlening. Ik wist waar ik mee te maken had gehad en noemde dat ook zo. Door onwetendheid werd er door de hulpverlener de standaard insteek ingezet van eigen aandeel en eigen verantwoordelijkheid. Er werd mij zelfs gezegd:"Je hebt het zelf toegelaten." Het voelde afschuwelijk en door de toestand waar ik me in bevond, was het extra beschadigend. Alsof ik toestemming had gegeven om me te mishandelen, terwijl ik in werkelijkheid niet wist waar ik ingezogen was. Je herkent het namelijk pas als het al te laat is, een narcist is heer en meester in het dragen van een masker en zich voor te doen als iemand die een prachtige aanvulling is op je leven. Je gaat het pas herkennen als er al van alles is gebeurd en je hierdoor labiel bent gemáákt. Een hulpverlener zal zich moeten beseffen dat de verhalen ongeloofwaardig klinken, omdat het onvoorstelbare waarheid is in geval van narcistische mishandeling. Er zijn nu eenmaal mensen die willens en wetens het onvoorstelbare op een duistere manier inzetten om de ander te vernietigen. Dat is namelijk het doel. Een slachtoffer geeft hiervoor geen toestemming; het slachtoffer is in een dusdanige staat van verwarring gebracht dat hij of zij, zonder het zelf te beseffen, verstrikt is geraakt in het web van de mishandelaar. Dat komt niet doordat het slachtoffer vanalles mankeert, maar de dader!! Net als bij een verkrachting, een overval of een inbraak is het de dader die het slachtoffer iets aan doet. Het is een pijnlijk én beschadigend misverstand dat het slachtoffer hier een aandeel in heeft of iets mist of mankeert. Iedereen kan slachtoffer worden.
Reactie: (Erik van der Waal)
18-8-2020, 00:25
Dank Tako en Gebi voor dit artikel, het geeft terecht extra aandacht aan vormen van emotionele- / psychische mishandeling. Wellicht interessant in dit kader een artikel uit 2018 rond dit thema: https://www.herverbinden.nl/index.php/colums/110-elke-vorm-van-geweld-en-kinder-mishandeling-heeft-primair-een-psychische-impact
Reactie: (anne)
10-8-2020, 13:05
Jammer genoeg heel heel herkenbaar..
Reactie: (Kristof)
7-6-2020, 19:04
Woaw, knap artikel. Eindelijk een lichte doorbraak in de (h)erkenning van deze problematiek. Jaren aan het zoeken naar wat er nu juist mis is met me. Foute diagnoses, en ook ik liep in de val door een bemiddelingstraject te volgen, hetgeen me totaal onderuit heeft gehaald. Het blijft moeilijk om anderen (buitenstaanders) ervan te overtuigen dat het onder hun neus blijft gebeuren. Hoewel je bij narcisme veel leest in de prive sfeer, is het bij mij jobgerelateerd. gr
Reactie: (Anoniem)
29-5-2020, 11:09
Laat dit inderdaad een hele grote eyeopener voor Gzz & Huisartsen zijn. Opgegroeid bij een moeder met borderline , suïcidale momenten en narcistische persoonlijkheid. Deze narcistische handelswijze zorgde tevens voor een echtscheiding waarin ik blootgesteld werd aan oudervervreemding / PAS ! Dit werd op zo'n gemene manier uitgespeeld door mijn "zieke" moeder ; mijn achternaam werd veranderd mocht de naam van mijn vader niet meer dragen. Mocht niet meer naar mijn vader en zijn fam toe . Mijn moeder werd in die tijd overduidelijk getriggerd door de scheiding en uitte dit doormiddel van haat en wraak ; en jij als kind moet meedoen . Doe je dit niet ; ik verzette me tegen haar gedrag dan wordt je als kind genegeerd ; De stiltebehandeling , AUW !! Probeer je daarna nogmaals op te komen voor het recht om je vader te willen zien dan wordt je als kind als zeer lastig bestempeld en worden de flying monkeys ingezet namelijk onze huisarts . Gevolg : Ik werd onder toezicht gesteld , ik was lastig :-) En de behandeling voor mijn moeder bestond uit ; Pappen en nathouden ;medicatie uitschrijven voor moeder, aaitje over haar bolletje en wanneer ze wilde een extra recept voor wat oxazepammetjes. Behandeling ? Leren omgaan met haar kinderen ? Haar suicidale gedrag leren beheersen dmv behandeling ? Leren om minder zwart/wit te denken , wat een stuk fijner voor je kinderen is .Niks van dit alles! Gevolg : Mijn vader overleed toen ik 20 was hersenbloeding ik had toen geen contact meer : No beautifull goodbey. Nog een gevolg : Ik heb tot 3 jaar geleden als mantelzorger mogen functioneren voor haar : KOP kind . Zelf uitgeblusd geraakt en meerdere malen aan de bel getrokken bij de huisartspraktijk. Ze wisten het , kende de familiegeschiedenis en wat gebeurde er idd : Ik kreeg een verwijzing en daar kwam de grote dsm-bijbel tevoorschijn . Want : Eerst uitsluiten dat er bijv geen sprake is van adhd of een diagnose in het autismespectrum of een persoonlijkheidsstoornis. Nooit de juiste hulp gehad ondanks dat ik bleef vermelden wat mijn voorgeschiedenis was . Na de breuk met mijn moeder 3 jaar geleden nogmaals geprobeerd hulp te krijgen . En ja , weer dezelfde procedure dsm diagnostiek . Ik kwam voor trauma door narcistisch misbruik hoor ik mezelf nog zeggen ;-) Ggz leg nou in eerste instantie die dsm bijbel eens weg en vertrouw op de hulpvraag en eigeninzicht van "patiënten" omtrent trauma en narcistisch misbruik . Narcisme is killing!! Je ziel wordt langzaam vermoord.Mijn dank , Anoniem
Reactie: (Duco crop)
15-5-2020, 21:50
Ik ben een uitingspatient. Daarom heb ik mijn duco-crop.kunstinzicht.nl of Youtube; duco crop Ik ben net als Iris Hond die na 16 jaar het pas aan haar ouders kon vertellen dat ze verkracht was. Kleinzoon van een begrafenisondernemer uit Velp ben ik. Vandaag weten ze amper waar Velp ligt, laat staan dat ze van Arnhem en 1940 -1945 hebben gehoord.
Reactie: (Frederika)
14-5-2020, 00:33
Ik reageerde uitgebreid op dit artikel. Waar kan Ik dat teruglezen? Graag antwoord.
Reactie: (Frederika )
13-5-2020, 15:57
76 jaar. Mijn hele leven stond in teken van sadistische geestelijk misbruik door moeder. Als 5 jarige misbruik door incest maar herinner mij alleen het orgasme waar ik niets van begreep. Dat kwam van God, zo is het in de hemel, maar ik was slecht, een kreng, een serpent, verpeste moeders leven. Hoe kon dit? Toen meende ik de zonde tegen de HG te hebben gedaan en voor eeuwig in de hel zou branden, na mijn dood. Vergeving uitgesloten. Ik leefde letterlijk in de hel en minachtte alle menselijke problemen. Niets was erger dan de eeuwige hel en ik kon er nooit over praten want de gedachte eraan deed me al trillen en bibberen. Bovendien mocht niemand weten dat ik een duivel was. Wanhopig, radeloos kind was ik. Wel intelligent en zeer kunstzinnig maar dat betekende niets in mijn angsten. Ik was apart en in de puberteit zocht ik aandacht van mannen op straat. Echte aandacht, liefde vertrouwde ik van niemand. Toen ik 18 was ging een man van 65 mij misbruiken en ik vond dat heel erg maar had geen verweer. Hij zei dat liefde nooit verkeerd was. Hij en zijn vrouwen waren oprichters van de EO omroep. Zijn vrouw heeft me toen verlost van de zonde tegen de HG. O wat was ik toen gelukkig, een zware loden jas gleed van me af en ik dacht dat ik toch een goed mens kon worden. Maar toen begon Oom mij te misbruiken en waarom kon ik er niet tegenop. Het was naar, ik was slecht omdat ik geen nee kon zeggen. Hij huilde dan en manipuleerde me. Ik was erg in de vernieling maar bleef overleven. Wilde zelfmoord plegen toen ik dacht zwanger te zijn, dat mislukte. Ik had niemand die me hield,en,thuis speelde ik mijn zondebok rol. Ik ontmoette een jongen die me nam zoals ik ben, geen vragen stelde en een flair van leven had. Dat gaf een gevoel van veiligheid en ik hield niet van hem, werd ook niet verliefd maar ik was zo bang alleen te zijn want ik was een prooi voor iedere man. Mijn emotionele ontwikkeling is op puberaal niveau blijven staan en ik was erg naïef. Ik dacht me door de wol geverfd door mijn losbandigheid, maar ik was een schaap en had nooit een zelfgevoel. Het was of iedereen de baas over me was. Aan die jongen bleef ik hangen. Hij vrijde nooit met me en dat vond ik erg maar seks was slecht. Ik moest steeds beter en liever worden van mezelf. Dan zou mijn man wel met me willen vrijen. Zou hij homo zijn? Ik liep tegen een muur op. Hij had veel porno, vreselijk, zelfs boeken van de Sade. Toen erg verboden. Hij bleek een ras Narcist. Het werd een vreselijk huwelijk. En ga zo maar door. Nu na opnieuw jaren therapieën gelukkig een vrouw die alles hielp helder worden. Maar nu moet het nog gaan loslaten. Daar ben ik nu mee bezig met een coach. Ik schrijf veel, vanaf mijn 15 e. Wie helpt me mijn boek uitte geven want het kan voor veel mensen herkenbaar zijn als ze nog niet ten ondergegaan zijn in drugs, suïcide. Deze problematiek kan zo verdrongen zijn dat ze niet meer zichtbaar wordt. Ik denk dat de meeste psychische problemen hierin een oorzaak vinden.
Reactie: (Dick Vermaat)
13-5-2020, 15:44
1 van de belangrijkste kenmerken van zo'n relatie is eigenlijk nogal eenvoudig. De dader luistert niet naar je en kapt je snel af want hij/zij heeft al snel genoeg gehoord. En als je dit als slachtoffer gewend bent dan geef je ook steeds makkelijker de regie over het gesprek uit handen. Maar als er anderen bij zijn is de dader plots de aandachtige en redelijke luisteraar. XXX Wat heb ik zelf uit de literatuur gehaald ? (Somatic Experiencing - Peter Levine). De problematiek wordt niet herkend omdat de trauma's een eigen psychologische problematiek veroorzaken. Zo kun je iemand volgens de 'normale' methode leren om voor zichzelf op te komen, alsof het een truukje is, en met de nodige peptalk erbij; toe maar je kunt het. Maar van binnen blijft de cliënt doodsbang dat de dader weer om de hoek zal komen.
Reactie: (Hendrika )
13-5-2020, 10:57
Het is een heel groot onderkend probleem, en het behelst veel slachtoffers, juist omdat instanties,en niet alleen GGZ, dit vaak niet herkennen en onbekend zijn met het destructieve gedrag van deze personen. Denk ook aan mediators, rechters, politie, jeugdzorg, vaak is er ook nog sprake van ouderverstoting. Het omvat een hele grote doelgroep, juist omdat de dader jarenlang ongestraft te werk kan gaan en de slachtoffers vaak als dader bestempeld worden en niet worden geloofd. Dit laatste omdat de dader manipulatief zo sterk is dat zelfs professionals en instanties door de vertelde onwaarheden, zonder problemen om de tuin geleid worden. Het is een verstoorde denkwijze, deze persoon geloofd ook echt ,dat alles wat hij verteld waar is, en kan dit dan ook overtuigend brengen, wordt boos als dit in twijfel getrokken wordt, kan ook geen enkele kritiek hebben en voelt zich vaak zelf het slachtoffer en weet dit uitstekend te brengen. De denkwijze van deze persoon is niet de realiteit, maar er wordt zonder emotie een heel sterk verdraaid verhaal verteld, en altijd zo dat dader slachtoffer lijkt en slachtoffer als dader gezien wordt. Het echte slachtoffer die al vol met emotie zit, vaak na lange psychische en/of fysieke mishandeling, wordt niet geloofd.De slachtoffers komen vaak in een isolement. Het probleem is ook dat de echte dader geen hulp wil omdat ze vinden dat hen niets mankeert maar alles aan de ander ligt. Degene die dit doet Is vaak een charismatisch persoon met een hoog en sterk verbaal vermogen (zeer manipulatief) dus kan mensen laten geloven dat wat er verteld wordt de waarheid is. Het leven van het slachtoffer is al een hel en ze worden door niemand gelooft. De constante controle en het machtsspelletje over de partner en de kinderen zijn killing. Normale communicatie is er niet. Vaak blijkt geen enkele kennis bij instanties te zijn laat staan herkenning. Echtscheidingen worden ten onrechte als vechtscheidingen bestempeld terwijl er vaak 1 onwillige partner is, die de ander het leven tot een hel maakt. Deze mensen hebben maar een doel: macht en controle,ex-partner pakken en de kinderen afpakken, wat vaak leidt tot ouderverstoting. De echte achtergrond wordt vaak niet herkend. Hierbij wordt er vaak door rechters gedwongen tot mediation, waarbij ook de mediator op dezelfde wijze bewerkt wordt. Voor alle duidelijkheid er is geen enkele normale communicatie mogelijk met deze personen en bij mediation zijn het de lieve, zorgzame mensen, de kant die deze persoon wenst te laten zien zodat de mediator ook om de tuin geleid wordt en partner uit het veld wordt geslagen en alle schijn tegen zich heeft en weer niet wordt geloofd.Dit is slechts een heel klein voorbeeldje. Ik ben zelf een kind van zo’n persoon en weet welke schadelijke gevolgen het heeft, wat het met je doet als kind en later in je volwassen leven. Ik heb gelukkig een geweldige man getroffen die mij hierin heeft gesteund. Ik herken helaas nu ook in mijn naaste omgeving zo’n persoon en zie ook wat het met een ex-partner en kinderen doet. Deze personen hebben geen enkele zelfreflectie, alles ligt aan een ander en zo wordt het ook gebracht naar de buitenwereld, het echte slachtoffer wordt ook nog zwart gemaakt, zelfs bij de politie, stalking wordt nog goed gepraat en politie wordt ook op het verkeerde been gezet. Het probleem is vaak dat deze personen meerdere kanten kunnen laten zien en de kant gebruiken die nodig is om de partij die overtuigd moet worden in te zetten om hun doel te bereiken en ze hierop hun tactiek bepalen. Het kan charmant zijn, huilen, slachtoffer spelen. Het is al moeilijk voor het echte slachtoffer om dit begrepen te krijgen en zij hebben er dagelijks mee te maken. Moeilijk dus voor buitenstaanders die de dader slechts kort zien en dan van een kant die ze jou willen laten zien. Ik ben dan ook heel blij dat een organisatie zoals denkpositief initiatief neemt om dit meer naar buiten te brengen.?? het is echt een groot probleem.
Reactie: (Inssan Ben )
12-5-2020, 14:27
Sorry voor de eerste reactie met veel fouten! NL niet mijn moeder taal, maar vind ik heel goed artikel. Beste allemaal, ik ben zelf start in 1999 zonder psychiatrische therapie behandeling. Ik was de slechtste in mij zelf denk ik geen vast relatie, alcoholist en drugsverslaafde! Ik heb wel manieren gevonden hoe kan ik mijn zelf herstelen? Ik laat mijn werk als Fashion fotograaf en starten om mijn geest te proper maken en hoe! Ik geloof dat de catalogen voor mens komt van wie heeft hem gemaakt.
Reactie: (Inssan Ben )
12-5-2020, 14:09
Beste allemaal, ik ben zelf start in 1999 zonder psychiatrische behandeling. Ik was alcohloist en druksverseft geen vast relatie! Ik heb wel maniren gevonden hoe kan ik mijn zelf herstelen? Ik laat mijn werk als fashion fotograaf en starte om mijn geest te prober maken en hoe! Ik geloof dat de katalque voor mens komt van wie heeft hem gemaakt.
Reactie: (Astrid)
12-5-2020, 11:12
Goed artikel. Ik heb in 1994 wel de juiste therapeute gevonden en ben na een periode van ongeveer 4 jaar therapie, goed hersteld en leid een gelukkiger leven dan voor die tijd, sterker nog : ik voel me een gelukkig mens !! Ik weet wie ik ben en dat ik goed ben, zoals ik ben.... En, als dat aan mij ligt... en aan wie anders, blijft dat zo,...ook als ik vervelende dingen meemaak, zoals iedereen dat wel eens heeft...ik blijf nergens in hangen en leef mijn leven !!! Ik wens dit iedereen !! Astrid
Reactie: (Yvonne)
12-5-2020, 10:22
Ik hoop dat een wake-up is voor de Geestelijke Gezondheidszorg. Er word heel duidelijk omschreven hoe "onzichtbaar" deze mishandeling kan zijn, wat de impact is en wat de gevolgen zijn. Het is een gigantisch groot, maar helaas een vaak onzichtbaar trauma voor de GGZ. Tegen de tijd dat je als slachtoffer door hebt wat er eigenlijk aan de hand is, zijn er vaak al vele jaren van psychische mishandeling aan vooraf gegaan. Vaak ook met het verwijt dat het allemaal aan jou ligt, de narcist is namelijk het slachtoffer...althans, dat maakt hij/zij jou wijs. Dan heb je eindelijk het lef om na vele jaren aan de bel te trekken, dan word je weggezet als zwaar depressief, of labiel, of dat je ten onrechte je "dader" beschuldigt want hij/zij komt zo lief over. Het schopt de moed die jij als slachtoffer hebt moeten verzamelen om de stap richting de hulpverlening te maken, compleet onderuit. Behalve dit schrijnend voorbeeld, is er meer aan de hand. Het artikel geeft heel duidelijk hoe complex het is om psychische mishandeling te herkennen, hoe moeilijk het is om Narcisme te herkennen. Het alleen daarom al, dat het de GGZ zou sieren om niet meer een diagnose te moeten stellen binnen één gesprekje. En vooral om het diagnose gesprek met meerdere brillen op in te gaan. De vele verhalen van slachtoffers van emotionele en psychische mishandeling zijn schrijnend over wat er mis gegaan is hun ervaringen GGZ. Op de site van Het Verdwenen Zelf zijn deze verhalen veel aanwezig. En gelukkig zet Het Verdwenen Zelf zich in voor deze slachtoffers. Ik hoop dat met dit artikel mensen worden wakker geschud. Al is het maar dat er één slachtoffer wel de juiste begeleiding en hulp krijgt, dan zou dat al een mijlpaal zijn.
Reactie: (Jeanny Severijns)
12-5-2020, 08:28
Dank voor uw helder artikel. Toevallig heb ikzelf een artikel geschreven in 2008: ‘Het verdwenen IK in gevecht met de innerlijke vijand’ Bij interesse wil ik het graag aan u toezenden.