Het gebeurt soms gewoon. Iedereen heeft zijn artikelen aangeleverd, alles staat klaar om te verzenden en opeens denk je: “Wat is dit een negatief magazine geworden!”. Te laat om nog bij te sturen. En toen kregen we een mail die een positieve draai gaf aan alle negatieve input. De mailer: “Jullie schuwen het debat niet”. Daar houden we ons maar aan vast: we zijn niet negatief, we zijn uit op debat.
In het eerste artikel geeft directeur zorg van Zorgverzekeraars Nederland, Wout Adema, zijn visie op de vraag waarom problemen in de ggz maar niet opgelost lijken te kunnen worden. De ggz is complex, zo maakt hij duidelijk, complexer dan we ons vaak realiseren, en kritiek op één onderdeel van de ggz wil nog al eens afstralen op het héle veld. De titel is een oproep aan iedereen die werkt in de ggz: “Als de sector normen geeft waar ze zich aan wil toetsen, kunnen wij een stapje terug (https://www.ggztotaal.nl/nw-29166-7-3832813/nieuws/als_de_sector_normen_geeft_waar_ze_zich_aan_wil_toetsen_kunnen_wij_een_stapje_terug.html?page=1)”. Dat vraagt om een eenduidige visie, maar dat is niet vanzelfsprekend in een sector als de ggz.
Bart Vuijk liep vooruit op ons jaaroverzicht van volgende week en gaf een overzicht over de stand van zaken in de jeugdzorg. Het artikel is een vervolg op het interview met Journalist Hélène van Beek (https://www.ggztotaal.nl/nw-29166-7-3825537/nieuws/nederland_is_kampioen_kinderen_opsluiten.html?page=1), schrijfster van ‘Kinderen van de Staat’, waarin van Beek de misstanden in de gesloten jeugdzorg beschrijft. Deze maand trekt Vuijk het breder en kijkt naar hoe de jeugdzorg er in een aantal gemeenten voorstaat: ‘Een politiek mijnenveld, maar de gemeenten willen er niet van af (https://www.ggztotaal.nl/nw-29166-7-3832844/nieuws/een_politiek_mijnenveld_maar_de_gemeenten_willen_er_niet_van_af.html?page=1).
Bert Vendrik werd getriggerd door onze serie ‘Wie is de baas van de ggz’. ‘Of we de psychiaters niet teveel naar voren schoven en of we niet wat meer aandacht aan psychologen en andere disciplines moesten geven?’ Vendrik ging bij zichzelf te rade en kwam in ‘De pikorde in de ggz (https://www.ggztotaal.nl/nw-29166-7-3832737/nieuws/de_pikorde_in_de_ggz.html?page=1)’ tot een opmerkelijke conclusie.
Als gebruikelijk recenseert Johan Atsma maandelijks een boek, ditmaal Het vrouwenbrein (https://www.ggztotaal.nl/nw-29166-7-3832632/nieuws/het_vrouwenbrein.html?page=1) van Iris Sommer. Tijd om een einde te maken aan de borreltafelgrapjes: ondanks het kleinere brein van vrouwen doet hun denkvermogen niet onder voor dat van mannen. Er is meer dan genoeg onderzoek voorhanden dat dat volstrekt duidelijk maakt. Maar wat is het verschil wél?
In haar rubriek ‘Wat slik jij? (https://www.ggztotaal.nl/nw-29166-7-3832631/nieuws/wat_slik_jij.html)’ interviewt Niki Stoker maandelijks iemand met een psychiatrische diagnose, op zoek naar ‘De mens achter de medicijnen’. Ditmaal is het woord aan Jeroen Jongkind, die ook al eens een column voor ons schreef (zie hier en hier). De vraag ‘Hoe zou je leven eruit zien zonder ‘gebrek’?’ levert een positief antwoord op: ‘Ik denk dat ik dan nog een baan had gehad maar minder dicht bij mezelf zou zijn. Ik ben nu veel meer bij mezelf, doe precies wat ík wil, trek me bijna nergens wat van aan, en iedereen zoekt het maar uit.’
Als gebruikelijk sluit Gisele Vranckx af. Haar gedicht ‘Hou me vast (https://www.ggztotaal.nl/nw-29166-7-3832744/nieuws/hou_me_vast.html?page=2)’ zou ik graag in het teken van deze inleiding zetten: tegenstellingen mogen, leveren debat op en dat is goed. Maar op voorwaarde dat we elkaar niet loslaten.
Willem Gotink
Hoofdredacteur GGZ Totaal