BANG. (Lachend) leven met een angststoornis

Judith de Roos recenseert het boek van Lisa Loeb

‘Er komt zoveel wereld binnen
Dat ik niet weet
Waar ik moet beginnen’

Lisa Loeb, ‘Mijn Odyssee’

Lisa Loeb, die we vooral kennen als goedlachse cabaretier en presentator kan nog veel meer! Naast het feit dat ze vorige zomer het programma ‘De slimste mens’ won, blijkt ze namelijk ook heel fijn te kunnen schrijven. Dat doet ze met haar debuutroman ‘Bang’. In ‘Bang’ schrijft ze haar over haar persoonlijke leven met de focus op haar angststoornis.

Hoewel het boek begint met een inkijkje in haar hoofd waar zich gedurende de finale van ‘de slimste mens’ een paniekaanval afspeelt, is het boek chronologisch opgezet. Loeb neemt ons eerst mee in haar kindertijd. Haar schrijfstijl is zo beeldend dat je meisje Loeb helemaal voor je ziet dansen en zingen.
Helaas wordt dat niet door iedereen gewaardeerd. Het wordt voor mij als lezer heel inzichtelijk waar het misgaat en hoe de basisschool-kinderen zich op een rampzalige manier tegen haar richten. Loeb weet het pijnlijke geheel bijna luchtig te beschrijven. Gelukkig wacht daar dan het Vossiusgymnasium, waar het leven haar weer toelacht.
Na een fiets-ongeluk met Regilio Tuur (zou dat echt zijn?) waarna ze weken thuiszit, begint er ook nog een flinke strijd met haar gewicht. Loeb weet het inzichtelijk te beschrijven en gaat daarbij de link met haar pestverleden niet uit de weg. Halverwege het boek doen de paniekaanvallen hun intrede, de eerste notabene in de kleine Komedie bij Arjan Lubach en Tim Kamps. Ze neemt ons mee in haar gang naar de psycholoog en EMDR-sessies. Ondertussen gaat haar leven door en ontmoet ze op het conservatorium haar duopartner Andrea waarmee ze later twee heuse cabaretvoorstellingen maakt.

Het leven gaat hen goed totdat op 11 september niet alleen de Twin Towers maar ook Loeb zelf instort. Hoe dit proces in haar hoofd plaatsvindt en wat dit betekent voor haar relatie met Andrea weet ze inzichtelijk te beschrijven. Ook de rol van partner Daniel (wat een leuke man is dat!) met o.a. een romantisch huwelijksaanzoek, wordt helder. Loeb wordt gediagnosticeerd met een depressie en een angststoornis. Haar enorme opsomming van dingen die allemaal geen geneesmiddelen zijn voor een depressie, is geniaal (De Wim-Hof methode, affirmaties, met paarden praten, gewoon leuke dingen doen, je eroverheen zetten, etc.etc.) Het geeft waarschijnlijk weer dat er voldoende goedbedoeld, maar nutteloos, door iedereen wordt meegedacht. Gelukkig eindigt het boek positief; ze wordt genomineerd voor de Annie MG Schmidtprijs én ze wint de finale van de slimste mens.

Loeb laat met dit debuutboek zien een rappe pen en scherpe geest te bezitten. Haar omschrijvingen zijn humoristisch (neem bijvoorbeeld dr. Corpsbal) en nemen je daarnaast mee in het tempo van haar brein. Voor de GGZ-geïnteresseerde mist het boek wel een beetje diepgang over de oorsprong van haar klachten. Psychiater Christiaan Vinkers zou haar vast graag spreken voor het onderzoek wat er momenteel loopt naar de relatie tussen jeugdtrauma en depressie. Maar zover laat Loeb het niet komen. Nog niet. Ze lijkt het belangrijk te vinden om te vertellen dat, zoals de subtitel zelfs vermeld, ze echt nog wel lacht ondanks haar angststoornis. Maar wie weet komt dat nog, want dit boek smaakt naar meer…..

Lisa Loeb: Bang, (Lachend) leven met een angststoornis.
Lebowski uitgevers; 272 pagina’s;  € 22,99. ISBN 978 90 488 6536 9.

Lees hier andere recensies van Judith de Roos en Johan Atsma (https://www.ggztotaal.nl/tp-29166-2/recensie)