Een gedicht van Gisele Vranckx
Terwijl de zon in mij schijnt
Verdwijnen er tranen vol ongeloof
Zolang was ik verdoofd
En als ik bij mezelf beland
Voelt het leven even lichter
Al ben ik moe van deze band
Die ik nooit echt voelen kon
In mij lacht de stilte
Weergaloze kilte
Mijn hart voelt warm
En gedragen
Doorploeter alle lagen
En kom uit bij
Wat ik nooit heb durven dromen
Zover ben ik nog nooit gekomen
(C) Gisele Vranckx
Andere gedichten van Gisele Vranckx vind je hier (https://www.ggztotaal.nl/tp-29166-2/gedicht)