Van een geïsoleerd leven naar betaald werk

Een nieuwe aanmelding voor ons FACT team; Otto van 35, hij leefde geïsoleerd in zijn huis, geen daginvulling, verwaarlozing en nauwelijks een sociaal netwerk (alleen zijn moeder).
Het was in het begin moeilijk om contact met hem te krijgen, hij had geen telefoon en hij deed de deur niet voor ons open. Regelmatig reed zijn casemanager langs zijn huis, belde aan en deed briefjes door de deur wanneer ze weer zou komen. De aanhouder wint; er ontstond contact en op een gegeven moment mocht de casemanager zelfs binnen komen.
De cliënt was duidelijk; hij wilde gesprekken maar wilde alles op zijn tempo, een duidelijke boodschap van iemand die zijn eigen autonomie wilde behouden.
Langzaam aan ontstond er een vertrouwensband tussen de casemanager en cliënt. Hij maakte kennis met andere teamleden, de psychiater, de maatschappelijk werker en uiteindelijk mocht ik, de trajectbegeleider van het team ook kennismaken want hij had een wens; betaald werk.

Hij had 7 jaar geleden voor het laatst gewerkt als schoonmaker. En hij wilde weer werken als schoonmaker. De afstand tot de arbeidsmarkt was groot, hij zat al 7 jaar thuis. Hij wilde niet starten als vrijwilliger, niet op een werkervaringsplek, nee direct ‘gewoon’ in een betaalde baan.
Dat was best een uitdaging, ik had geen idee wat zijn vaardigheden waren, hoe hij onder de mensen zou zijn en wat hij aan zou kunnen.
Ondertussen had hij wel op advies van zijn casemanager een telefoon aangeschaft dus hij was nu ook telefonisch bereikbaar. Een hele stap!
Mijn uitgangspunt is altijd, als iemand gemotiveerd is om te gaan werken, ga ik hem daarin begeleiden. En niet eerst eindeloos praten over vaardigheden aanleren etc, je kunt ook eerst een plek zoeken en daar trainen (first place than train).

Zodoende had ik niet veel later een plek gevonden; een kunst atelier voor mensen met een psychische kwetsbaarheid. Ze hadden daar op dat moment 3 betaalde krachten en voor de rest werkten daar alleen maar vrijwilligers. Zij zochten een schoonmaker voor 3 keer 3 uur per week. Betaald.
We gingen samen kijken en zowel het atelier als Otto waren enthousiast. Hij kreeg een proefplaatsing van een maand met behoud van uitkering, waarin beide partijen konden kijken of het klikte en of het hem ging lukken. De eerste week heb ik met hem meegedraaid;
Otto bleek zijn schoonmaak vaardigheden nog niet verleerd te hebben, hij was snel, geroutineerd, wist hoe hij alle spullen moest gebruiken, je zag hem per dag groeien in zijn nieuwe functie. Het atelier was heel blij dat het goed schoongemaakt werd, en Otto bloeide op van zijn werk en het onder de mensen zijn. In de pauze dronk hij koffie tussen de deelnemers. Na een maand kreeg hij een contact van een half jaar. En ondertussen is het verlengd voor onbepaalde tijd. Hij staat met een foto tussen de werknemers van het atelier. Hij is een van hen, hij doet weer mee.

(Otto is niet de echte naam van deze cliënt)