Een onverwachte kater

‘Ik heb een concrete vraag,’ zegt hij al in de deuropening, terwijl hij zijn jack uittrekt en gaat zitten. ‘Kunt u iets doen aan mijn emotieregulatie? Mijn zus zei dat u misschien wel een tip voor me had.’ Verwachtingsvol kijkt hij me aan.

Zo concreet krijg ik ze vaak niet voorgeschoteld. Meestal zuchten mensen ‘tja waar zal ik beginnen,’ maar deze jongen heeft een probleem en wil dat even fixen. Midden twintig is hij, stoere knul.

‘Ik doe af en toe hele rare dingen en ik snap zelf niet waarom. Laatst bonkte ik keihard met mijn kop tegen de muur en een andere keer gooide ik een stoel door het raam. Vorige week nog wou ik zomaar een gast op z’n bek slaan. Het was dat mijn vrienden me tegenhielden, want anders…. En het gaat gewoon buiten me om.’ Opgetrokken wenkbrauwen van verbazing.

‘Wanneer dat gebeurt? Nou, niet tijdens mijn werk hoor. Ik ben bouwvakker, werk keihard. Ik heb net mijn eigen huis gebouwd.’ Hij lacht trots. Een beetje verlegen komt erachteraan: ‘En nu nog een vriendin… ’

‘Dus het gebeurt in je vrije tijd, begrijp ik. Wat doe je dan zoal?’

‘Door de week niet zoveel.  Beetje in m’n nieuwe huis klussen. Dan overkomt het me ook niet. Maar in het weekend ga ik met vrienden op stap. Soms naar een voetbalwedstrijd, Vaak eerst bij iemand thuis een biertje drinken en naar de kroeg natuurlijk. En dan doe ik soms zomaar opeens zoiets heftigs. Dat is toch raar?’

’Hoe veel ik drink in het weekend? Moeilijk te zeggen. Na twaalf biertjes ben ik meestal wel de tel kwijt. We halen allemaal zo’n tree voor de hele kliek, dus dat tikt gewoon door.’

‘Weet je dat alcohol invloed heeft op je emotieregulatie?’ Hij kijkt me niet-begrijpend aan.

Dan maar in jip-en-janneke-taal: ‘Alcohol zet je emotieregulatie gewoon uit.  De hersens die ervoor zorgen dat je geen rare dingen doet, zijn door de alcohol uitgeschakeld. Ze doen het pas weer als je nuchter bent.‘ Dit lijkt nieuwe informatie voor hem.

‘Had je iedere keer dat je iets heftigs deed veel gedronken?’

Hij kijkt of hij graag nee zou zeggen, maar kan het niet ontkennen.

’Maar hoe kan het dan dat andere jongens nooit zulke rare dingen doen?’

‘Mensen reageren verschillend op alcohol: de een wordt slaperig, de ander sentimenteel, de volgende opgefokt…en jij gaat blijkbaar rare dingen doen.’

Het is even stil. ‘Minder drinken dus,’ mompelt hij.

Ik knik. ‘Dat helpt vast wel ja.’

De opgewektheid waarmee hij binnenkwam van ‘dit fixen we even’ is verdwenen. De oplossing blijkt vervelend.

‘Minder drinken,’ zegt hij weer, een beetje tobberig nu.  ‘Als ik alleen ben is dat geen probleem, maar hoe moet dat dan als ik met mijn vrienden op stap ben? Die lachen me uit als ik aan de cola ga, die pikken dat niet.’

Ik zie interessante gespreksmogelijkheden, maar hij baalt.

Hij had zich heel wat anders voorgesteld van dit gesprek.