De verwarmingsketel

Een gedicht van Bert Klopman

De verwarmingsketel

 

Vragen werden er niet gesteld, blind stormen op adrenaline was alles

wat er telde. Katoenen scheurpak en de kille blauwe muren,

brullend heeft mijn straal er gekletterd.

 

Ik voel weer de grabbelton vol armen en benen glibberend en nat.

In mijn nachtmerries trekken bleke armen nog steeds

aan mijn benen.

 

Nog hoor ik het woeste krassen van mijn stoel. Donker stond mijn

schoenreliëf op de deuren geprint, wild waren de geuren

die mijn neusgaten vulden.

 

De professor die zich bij ons een nacht in de isoleer liet opsluiten

heeft er een rapport mee gevuld maar nog steeds wordt

er veel verzwegen.

 

En thuis… thuis daar slaap ik al jaren angstig

 

achter de verwarmingsketel.

 

-

Lees ook andere huisdichters op GGZ Totaal (https://www.ggztotaal.nl/tp-29166-2/gedicht)

-----------------------------------------------------------------------------------------

Vind je dit interessant? Misschien is een abonnement op de gratis nieuwsbrief dan iets voor jou! GGZ Totaal verschijnt tweemaal per maand en behandelt onderwerpen over alles wat met de ggz te maken heeft, onafhankelijk en niet vooringenomen.

Abonneren kan direct via het inschrijfformulier (http://www.ggztotaal.nl/pg-29166-7-89775/pagina/abonneren.html), opgeven van je mailadres is voldoende. Of kijk eerst naar de artikelen in de vorige magazines (http://www.ggztotaal.nl/pg-29166-7-89779/pagina/e-magazine.html).

verwarming verwarming