Zo’n zeventig artsen hebben zich aangesloten bij een protest tegen euthanasie bij patiënten met vergevorderde dementie. De initiatiefnemers, ouderenpsychiater Boudewijn Chabot, specialist ouderengeneeskunde Piet van Leeuwen en huisarts Jaap Schuurmans, willen hun verzet nu een vervolg geven via een krantenadvertentie.
Een groep van 34 artsen, aangevoerd door drie genoemde medici, slingerden vorige maand met een opiniestuk in de Volkskrant de discussie aan over het euthaniseren van dementerenden. Ze vinden dat een patiënt die aan vergevorderde dementie lijdt, over een wilsverklaring beschikt, maar niet zijn doodswens nog eens in woord of gebaar kan bevestigen, geen euthanasie moet krijgen. Ze vinden dat artsen de morele grens moeten bewaken: aan weerloze mensen die niet beseffen dat ze een dodelijke injectie krijgen, mag volgens hen nooit euthanasie worden verleend.
Op de website www.nietstiekembijdementie.nl zijn ze een petitie begonnen om meer steun te winnen voor dit standpunt. De artsen stellen daar ‘grote morele weerzin’ te voelen om ‘het leven van een weerloos mens te beëindigen’. Sinds de openstelling van de petitie zaterdag zijn er inmiddels 65 artsen die hun naam hieronder hebben gezet.
De artsen hopen op minstens honderd ondertekenaars, want ze zijn een crowdfundingactie begonnen om geld bij elkaar te krijgen om op vrijdag 10 februari een paginagrote advertentie met hun standpunt in NRC en NRC Next te plaatsen. Daarvoor hebben ze een bedrag van zo’n 11.000 euro nodig. Ze vragen ondertekenaars 100 euro mee te betalen. Volgens Schuurmans is er op dit moment nog een handvol artsen die geld hebben toegezegd maar niet met hun naam willen worden genoemd, waardoor de teller op zeventig staat.
‘De cultuur rond euthanasie is aan het veranderen’, vat Schuurmans de aanleiding samen. ‘De rol van de wilsverklaring is zo centraal komen te staan. Wij proberen hier een dam tegen op te werpen.’ Volgens hem staan artsen erg onder druk in een cultuur waarbij het ondraaglijk lijden erg voorop is komen te staan rond euthanasieverzoeken, en een bevestiging van de wilsbeschikking niet de aandacht krijgt die volgens de initiatiefnemers gewenst is. Ze willen een gesprek met de KNMG voeren over de rol van die bevestiging in woord en gebaar, in de richtlijn.
Schuurmans zegt enige schroom te ervaren om het aan te kaarten, uit vrees dat mensen denken dat hij ‘het ongemak van artsen boven het lijden van patiënten wil plaatsen’. De initiatiefnemers hopen dat de overheid ervoor kiest om geld uit te trekken voor ondersteuning van artsen bij euthanasie, maar ook palliatieve sedatie. ‘Er zou een mogelijkheid moeten zijn om op een moreel beraad te kunnen terugvallen. Binnen instellingen zijn er wel zulke functies, maar binnen de eerstelijnszorg is daar geen geld voor.’
