Niki Stoker op zoek naar de mens achter de medicijnen
Fleur Jaspers (23), worstelt al jarenlang met psychische problematiek. Ze heeft veel klinieken en ziekenhuizen van binnen gezien vanwege heftige suïcidaliteit en een ernstige eetstoornis. Pas na jaren crises weet ze nu dat de achterliggende oorzaak een traumatisch verleden is. Toen vorig jaar haar opa overleed ging er een knop om. Ze kon eindelijk steun ervaren en ook troost bieden en voelde voor het eerst dat ze er mocht zijn. Het was het begin van haar herstel.
Welke medicijnen neem je, sinds wanneer?
”In de afgelopen jaren heb ik enorm veel verschillende soorten medicatie geslikt. Vrijwel meteen tijdens mijn eerste depressie kreeg ik antidepressiva voorgeschreven. De jaren erna ben ik steeds gewisseld van verschillende antidepressiva en is het een hele zoektocht geweest welke bij mij werkte. Sinds een jaar slik ik Sertraline tegen depressie, topiramaat tegen mijn nachtmerries en promethazine voor het slapen. Ook ben ik bekend met verschillende soorten Pammen en heb ik eerder een antipsychoticum geslikt.”
Heb je er baat bij
”Ik heb zeker baat bij de medicijnen zoals ik ze nu neem. Mijn Topiramaat verminderd mijn nachtmerries en ik zou echt niet weten wat er gebeurt als ik het niet slik. Promethazine is voor mij persoonlijk het beste wat ik gebruikt heb voor mijn nachtrust tot nu toe. Er is geen kans op verslaving, er zijn geen bijwerkingen en het is heel makkelijk te doseren, op- en af te bouwen indien nodig en het werk echt fijn. Het is lastiger om iets over het antidepressivum is te zeggen. Ik startte in de tijd dat ik koos voor herstel. Dus wie wat deed is onduidelijk. De pillen halen wel de scherpe randjes eraf en ik sta niet meer elke dag met een zwaar en donker gevoel op. Ik ben niet afgevlakt en kan plezier ervaren.”
Zijn er bijwerkingen
”Ik heb in het begin wel bijwerkingen ervaren van mijn medicijnen. Die zijn verdwenen toen ik op de juiste dosering zat. Verschillende soorten benzodiazepines (pammetjes) die ik ook de afgelopen jaren heb geslikt, vooral oxazepam, kunnen verslavend werken. Hiervan afkomen is dan weer enorm lastig. Ik ben blij dat ik van deze pillen af ben en ik wil ook echt voorkomen dat ik hier weer aan ga. Naast het feit dat ze verslavend werken, werd ik er persoonlijk enorm afgevlakt door.”
Ervaar je voordelen aan het hebben van je ziekte
”Voordelen aan het hebben van mijn ziekte? Het is niet leuk en fijn. Dus nee, geen voordelen, maar de weg die ik heb afgelegd en als ik kijk naar waar ik nu sta heeft het wel iets opgeleverd. Ik heb zoveel over mezelf geleerd. Ik ben mezelf beter gaan leren begrijpen en zo ook de mensen om me heen. Ik kan weer zien wat ik kan, wat ik wil en wie ik ben. Ik kan mezelf beter uitspreken nu en ik leer op te komen voor mezelf. Ik denk dat als je open staat voor je herstel hiervan, dat dit een enorm mooie groei en ontwikkeling kan zijn voor jezelf. Het is een moeilijke maar mooie leerweg.”
Ben je het eens met de diagnose(s) die gesteld is (zijn)
”Ik vind dat er al snel met bepaalde diagnoses wordt gegooid. Maar waar gaat het nou werkelijk om? Om waar ik last van heb, waaraan we kunnen werken, wie ik ben of welke diagnose ik heb? Over het algemeen sta ik achter mijn diagnoses die gesteld zijn, maar dit is niet altijd zo geweest. Ik kreeg al heel snel de stempel Borderline op mij geplakt, terwijl daar destijds nog geen concreet onderzoek naar werd gedaan. Ik begrijp dat het nodig is om soms een behandeling/therapie vergoed te krijgen, je een diagnose moet hebben, maar toch is het ergens niet helemaal eerlijk naar mijn mening. Ik voelde me destijds gelijk anders, raar en niet helemaal okay, terwijl er later bijvoorbeeld nooit meer over de diagnose Borderline wordt gesproken. Inmiddels ben ik hersteld van de diagnoses depressie en eetstoornis. Er is twijfel over een dissociatieve stoornis. Wel volg ik een traumabehandeling in verband met PTSS. Maar eigenlijk ligt mijn focus niet op mijn diagnose, het gaat erom wat mijn klachten zijn, waar ik last van heb en hoe ik hier mee aan de slag kan gaan. Op welke manier, met wie hoe wat en waar en met welke diagnoses maakt dan toch niet uit?”
Wat doe je in het leven
”Naast mijn traumabehandeling hou ik mij bezig met vrijwilligerswerk bij ‘Ikbenopen’. Een organisatie die openheid wil creëren rondom mentale gezondheid. Neem vooral even een kijkje op hun website.
Open zijn over mijn mentale gezondheid/psychische problematiek heeft een grote bijdrage geleverd aan mijn herstel. Ik vind het enorm belangrijk deze boodschap over te dragen en hoe mooi is het dat ik via mijn vrijwilligerswerk anderen kan inspireren, maar ook mezelf help in mijn eigen ontwikkeling en herstel? Verder hou ik van sportieve activiteiten, zit ik op voetbal, maar ben ik ook creatief. Ik hou van schrijven, bakken, gitaarspelen en ook op sociaal gebied vind ik het fijn om me te omringen met de mensen om wie ik geef.”
Hoe gaat je omgeving met je om
”Sinds vorig jaar ben ik gaan praten, open gaan zijn naar mijn omgeving en dit heeft mij enorm goed gedaan. Zo kunnen we samen kijken naar wat er nodig is, wat helpt en wat niet. Zo weten zij wat er in mijn koppie omgaat en kunnen ze me steeds meer begrijpen. Hetzelfde geldt voor vrienden en vriendinnen. Het is enorm bijzonder hoe mensen mij zijn blijven steunen, ook al was ik er niet en zag ik mezelf niet meer. Iedereen om mij heen heeft altijd Fleur blijven zien, als was ik niet thuis, als was ik een en al eetstoornis en verzonken in mijn suïcidale gedachtes. Op dit moment kunnen we gelukkig weer lol hebben met elkaar, hebben we ook goede gesprekken. We kijken soms terug, maar kunnen nu ook vooruitkijken, plannen maken en waardering uitspreken.”
Waaruit put jij kracht
”Voor mij is op dit moment het werk bij ‘Ikbenopen’ iets waar ik enorm veel kracht uit haal. Het geeft zoveel voldoening dat ik mensen kan helpen, motiveren en inspireren, ondanks mijn eigen psychische problematiek. Ook het plezier dat ik haal uit sociale contacten is enorm belangrijk voor mij.
Hoe zou je leven eruitzien zonder ‘gebrek’
”Jeetje, dit vind ik echt een onwijs lastige vraag. Ik kan me er op dit moment nog even geen voorstelling van maken dat ik ‘nergens last van zou heb’. Klinkt misschien heel gek, maar ik denk ook dat er altijd een stukje is wat blijft en dat probeer ik steeds meer okay te gaan vinden. Een weg te vinden in het niet altijd even goed mogen voelen en toch de mooie dingen kunnen zien en omarmen in het leven. Als ik nu niet in behandeling/therapie zou zitten, me echt ‘goed’ zou voelen en geen PTSS-klachten zou hebben? Dan zou ik denk ik toch iets van een studie op gaan pakken of aan het werk willen gaan.”
Wat is jouw levensmotto
”‘Remember why you started’. Deze quote heb ik ook op mijn arm laten tatoeëren. In welke situatie je ook zit, wanneer of waar; blijf je altijd herinneren waarom je aan iets bent begonnen. Hoe lastig je het ook hebt, met iets kleins of met iets groots, je hebt er een keer voor gekozen om er mee aan de slag te gaan, een start te maken. Je voelt het misschien niet altijd gelijk zo, maar het is wel een reminder.”
Waarin vind jij de zin van het bestaan
”Naar dit antwoord ben ik zelf al sinds dat ik weet naar op zoek en nog steeds. Toch sta ik hier en probeer ik er niet te hard naar te zoeken, maar er gewoon te zijn. Meer in het moment te leven en plezier te kunnen ervaren. Ik vind wel weer mijn levenslust terug, maar de zin van het bestaan vind ik nog steeds een lastige.”
Wat houdt jou staande/gaande
”Dat ik mezelf nog meer wil blijven ontwikkelen. Ik wil het leven ontdekken, ook nadat ik mijn traumabehandeling heb gedaan. Ervaren wat er dan kan veranderen, welke nieuwe deuren er eventueel voor me opengaan. Ik weet inmiddels wat ik kan en dat ik er mag zijn. Ik ervaar plezier, maar heb ook nog enorm veel last van mijn PTSS- klachten. Ik wil mezelf nu de kans geven om te ontdekken hoe het leven eruit gaat zien en wat het nog meer voor moois kan bieden. Ook door mezelf af en toe even stil te laten staan en in te laten zien hoe ver ik al ben gekomen, welke groei ik heb doorgemaakt, motiveert me ook enorm, om bijvoorbeeld door te gaan met mijn therapie.”
Waar kan jij om lachen
”Na jaren in de psychiatrie te hebben gezeten, heb ik inmiddels wel wat zelfspot humor rondom mijn eigen mentale gezondheid ontwikkeld. Maar ook sta ik altijd in voor verschillende soorten humor en vooral wat gezellig spontaniteit. Echt om kunnen lachen? Ja ik denk dat dit op het moment zelf komt, ik vind het lastig dit nu zo even op te noemen.”
Zijn er dingen die je anders gedaan had willen hebben
”Deze vraag is mij niet vreemd. ‘Had ik maar dit, of had ik maar dat, dan was het anders gelopen.’ Maar ik geloof ook dat het niet anders is, het is nou eenmaal zo gelopen. Op dat moment maakte ik die keuze en daar kan ik nu van leren. Je kunt op elk moment iets veranderen en kiezen om iets anders te doen.”
Welke wijsheid zou je anderen mee willen geven
”Spreek je uit, op welke manier dan ook. Over je mentale gezondheid, psychische problematiek en over wat er in jou koppie rondgaat. Het is zo enorm belangrijk, voor de mensen om je heen, de hulpverlening, maar vooral, voor jezelf. Samen sta je sterker dan alleen. Je kunt niet iemands probleem oplossen, maar je kunt er wel voor elkaar zijn. Ben jij open? ”
---------------------------------------------------------------------------------
Wil jij ook geïnterviewd worden door Niki Stoker? Stuur dan een mail aan info@ggztotaal.nl
(Anoniem is desgewenst mogelijk).
