Muzikale opvoeding kun je als een intensieve vorm van hersentraining beschouwen, en neurologen weten als geen ander dat kinderen met een autismespectrum- of een aandachtsstoornis zoals ADHD gebaat zijn bij oefeningen die erop gericht zijn verschillende hersengebieden beter met elkaar te laten samenwerken. Bij het bespelen van een muziekinstrument gaat het vooral om de samenwerking tussen de motorische en de zintuiglijke gebieden in ons brein.
Maar hoe en waar muziekles precies ingrijpt in de hersenen van kinderen, was onduidelijk. Tot nu. Mexicaanse onderzoekers hebben bij een groep vijf- en zesjarigen immers ontdekt dat de veranderingen vooral optreden in de forceps minor (‘kleine tang’), een hoefijzervormig pakketje hersenvezels dat de verbinding vormt tussen onze twee frontale hersenkwabben.
De onderzoekers lieten in totaal 23 kinderen van vijf jaar oud negen maanden lang (gratis) muziekles volgen – geen onderricht in piano of viool, maar in boomwackers: meerkleurige holle plastic buizen die ten opzichte van elkaar harmonisch gestemd zijn. Toen de kinderen na een klein jaar tijd tot volleerde boomwackerspelers waren uitgegroeid bleken ze ook allemaal stevigere en actieve verbindingsvezels te hebben gekweekt.
De verbinding tussen de frontale kwabben is precies ook de regio in het brein die in vele eerdere onderzoeken al werd geïdentificeerd als ‘sleutelgebied’ om autismespectrumstoornissen en aandoeningen zoals ADHD te begrijpen. Het Mexicaanse onderzoek kan dus mogelijk bijdragen aan beter gerichte behandelingen tegen dit soort aandoeningen.
Bron: Eos Wetenschap
Oorspronkelijke bron: Pilar Dies-Suarez, Hospital Infantil de México Federico Gómez, Mexico City
