Voordat je een cliënt psychofarmaca voorschrijft, moet je kijken naar de oorzaak van gedrag. Dat schrijft Klik, het magazine voor verstandelijk gehandicaptenzorg, naar aanleiding van een nieuwe serie richtlijnen van de Nederlandse vereniging van artsen voor verstandelijk gehandicapten (Nvavg).
In 2016 is niet alleen de richtlijn Voorschrijven van psychofarmaca herzien, ook werkt de vereniging aan een totale verbetering van de diagnostiek en behandeling van mensen met een verstandelijke beperking en gedragsproblemen in vier nieuwe richtlijnen.
Het accent moet volgens de Nvavg komen te liggen op het traject vóór behandeling met psychofarmaca en andere symptoombestrijdende interventies:
* brede beeldvorming van de persoon en zijn context,
* zorgvuldige diagnostiek en behandeling van eventuele onderliggende lichamelijke, psychische of psychische problematiek,
* gedragsdeskundige behandeling en begeleiding van de cliënt en zijn direct betrokkenen,
* ondersteuning van de communicatie,
* vermijden van omgevingsfactoren die gedragsontregeling en crisissituaties uitlokken.
Wel wijst de vereniging er op dat sommige cliënten nu eenmaal baat blijven houden bij antipsychotische medicijnen, wat mogelijk ook een reden is dat het in de helft van de gevallen niet lukt om medicatie af te bouwen.
Bron: Tjitske Gijzen, Klik
