Hulpverleners in de geestelijke gezondheidszorg voelen zich steeds vaker onveilig. Meerdere keren werden medewerkers op gesloten afdelingen aangevallen door psychotische patiënten. Het terugdringen van isoleercellen zou een oplossing kunnen bieden, meldt EenVandaag.
Het personeel in de ggz trok recent aan de bel bij dagblad Trouw. De krant berichtte dat hulpverleners op gesloten afdelingen meer en meer gebukt gaan onder agressie en geweld. Toch zijn er geen cijfers bekend van de toename van agressie, zegt Tom van Mierlo, psychiater in de ggz. ”De suggestie die gewekt wordt, is dat er sprake is van meer incidenten. Die kunnen we niet met cijfers onderbouwen, zeker niet op de gesloten afdeling.”
Dwang en drang verminderen
”Al vijftien jaar zijn we bezig om te kijken hoe we dwang en drang kunnen verminderen in de psychiatrie”, zegt Tom van Mierlo. “Dat hebben we bij elkaar gebracht in een nieuwe methode: de High en Intensive Care in de psychiatrie.” De onderzoekers hebben ontdekt hoe de isoleercel kan worden verbannen uit de psychiatrie.
Van Mierlo denkt dat het vele gebruik van de isoleercel vooral uit het verleden komt. ”We dachten vroeger dachten dat het niet anders kon. Er waren geen andere methodieken ontwikkeld om de separatie te voorkomen.” Mierlo zegt dat medewerkers inmiddels steeds beter in staat zijn om separaties te voorkomen door middel van de methodiek.
Meer contact
Contact is in de psychiatrie enorm belangrijk, volgens Van Mierlo. ”Dat klinkt in de psychiatrie behoorlijk logisch en toch waren we vroeger niet altijd in staat om dat contact te behouden door de psychiatrische crisis heen. Met deze nieuwe methodiek zijn we vooral gericht op de persoon achter de psychose.”
Het idee achter de methode is in contact te blijven met de het ’gezonde deel van de cliënt’. ”Daarmee zijn we beter in staat om ervoor te zorgen dat er geen escalatie op de afdeling ontstaat. Het grote verschil met vroeger is dat als de cliënt vroeger uit de bocht vloog, de isoleercel het antwoord was. Nu is het zo dat, hoe meer de cliënt in crisis is, hoe meer contact wij bieden.”
Agressie aanpakken is belangrijk
May-May Meijer is ervaringsdeskundige. Zij kwam een aantal jaar geleden in de isoleercel terecht, nadat ze opgenomen was op een geslote afdeling in de ggz. Tijdens haar opname werd ze in een isoleercel geplaatst nadat ze met een stoel het raam in probeerde te gooien. ”Ik was heel erg bang. De isoleercel was een kale cel met een enorme deur. Ik voelde me hermetisch opgesloten.” Meijer vindt het terugdringen van de isoleercellen een goede ontwikkeling, maar vindt het ook belangrijk dat signalen van hulpverleners serieus genomen worden. “Ik denk dat agressie tegen hulpverleners een belangrijk agendapunt is.’”
Van Mierlo is het hier mee eens. Naast het terugdringen van de isoleercellen is het belangrijk dat er onderscheid wordt gemaakt in de verschillen van agressie, vindt hij. ”Het kan agressie zijn vanuit een ziektebeeld of agressie die intentioneel is, bijvoorbeeld wanneer een cliënt het niet eens is met het beleid. In zo’n situatie moet er een goede samenwerking komen met politie en justitie. Zowel in de normale maatschappij als op de afdeling is intentionele agressie gewoon niet acceptabel. We moeten de psychiatrie beveiligen en ervoor zorgen dat het geen vrijplaats wordt waar agressie kan plaatsvinden.”
Vind je dit interessant? Misschien is een abonnement op het gratis magazine dan iets voor jou! Abonneren kan direct via het inschrijffomulier, of kijk eerst naar de artikelen in de vorige magazines
