Het taboe op depressie doorbreken en mentale problemen bespreekbaar maken. Dat is het doel van dertig billboards met portretten van jongeren die op het Audrey Hepburnplein in Arnhem staan. De Gelderlander schreef er maandag over. De bilboards waren in oktober ook al in het Amsterdamse Vondelpark te zien.
Het zijn mensen tussen de 18 en 35 jaar, die in de tekst bij de foto’s open zijn over hun doorgemaakte depressie, en wat hen hielp. De beelden werden gemaakt door Linelle Deunk. De Herveldse fotograaf won meerdere prijzen met haar fotoseries en schuwt moeilijke onderwerpen niet.
Zwart-wit
,,Van dichtbij zie ik wat de impact van mentale problemen op jongeren is. Ik vind het belangrijk dat dit bespreekbaar wordt. Het komt zoveel voor dat het normaal is, maar tegelijkertijd is het abnormaal dat zoveel mensen er last van hebben. Diep van binnen wil iedereen zich geliefd, veilig en gewenst voelen. Daarin verschillen we niet van elkaar, dat laat deze expositie zien”, zegt Deunk tegen De Gelderlander.
Het idee voor de mobiele expositie komt van stichting Open Mind, in samenwerking met Deunk. Directeur Mirjam Bekker’s dochter Lola kreeg op haar veertiende een depressie. Bekker interviewde naast Lola nog 29 jongeren, Deunk maakte de portretten. Allemaal in zwart-wit, bij daglicht genomen en met een rustige blik op de kijker gericht. ,,Ik koos bewust voor weinig context bij de foto, zodat het iedereen kan zijn.”
Vondelpark
,,Deze expositie stond eerder in het Vondelpark. Iedereen die stopt en de verhalen bij de foto’s leest, heeft iets te vertellen over zichzelf of iemand die ze kennen. Als je wordt behandeld voor een hoge bloeddruk, word je niet anders aangekeken. Terwijl iemand die therapie heeft voor psychische problemen daar wél op beoordeeld wordt. Hopelijk kunnen we met dit project bijdragen aan verandering.”
Stichting Rijnstad, een maatschappelijke organisatie op het gebied van welzijn en hulpverlening in Arnhem en omgeving haalde de expositie naar de stad. ,,Het is een belangrijk onderwerp, zeker in coronatijd. De drempel om te praten over depressie is groot. Jongeren horen vaak: ‘jullie hebben toch alles, wat valt er te klagen?’ Hun gevoelens worden niet serieus genomen. Met soms fatale gevolgen”, weet Madelief Emmens van Rijnstad.
Mentale strijd
Eén op de vijf jongeren in de leeftijd van 18 tot en met 35 jaar krijgt te maken met een depressie. Saleha Alladien (28) opende vorige week de foto-expositie en kent mentale strijd als geen ander. Al sinds haar negende worstelt ze met haar psychische gezondheid. De Arnhemse is half Surinaams, half Pakistaans en islamitisch opgevoed.
,,Wanneer ik, toen ik jong was, mijn gevoelens deelde, werd me verteld dat ik niet hard genoeg geloofde. Dat ik maar een kind was, dat het tussen mijn oren zat. Maar ik zag leeftijdsgenoten oprecht plezier hebben en contact maken met elkaar. Mij lukte dat niet.”
In de tweede klas van de middelbare school gaat ze voor het eerst praten, bij de schoolpsycholoog. Een scala aan behandelaars volgt. Pas als Saleha op haar 25ste van Amsterdam naar Arnhem verhuist voor een opleiding aan Artez, krijgt ze voor het eerst goede hulp. Anti-depressiva die ze dan al een tijd slikt slaan goed aan en maken alles wat lichter in haar hoofd. Al stuit ze ook hier weer op terughoudendheid.
Stapje voor stapje beter
Het was een lange weg, maar stapje voor stapje gaat het beter met Saleha. ,,Jammer dat ik hier zo lang mee heb rondgelopen, dat was niet nodig geweest”, doelend op de keren dat ze niet serieus werd genomen en dat behandelaars haar depressiviteit onterecht afschoven op de pubertijd of haar onstabiele thuissituatie.
Door haar ervaringen en die van mentaal kwetsbare mensen om haar heen heeft de Arnhemse kritiek op de geestelijke hulpverlening. Zelfs als je de crisisdienst belt is het maar de vraag of je hulp krijgt, weet ze. En het blijft dan vaak slechts bij een belletje. ,,Om hulp te zoeken en dan afgewezen te worden is vreselijk. Zeker nu, in een tijd van gigantische sociale isolatie. Eenzaamheid speelt vaak een rol bij depressie”, weet Saleha.
,,Hopelijk verandert deze situatie snel, want ik ken inmiddels te veel mensen die het hebben opgegeven. Daarom vond ik het ook belangrijk om dit foto-project te openen en met de wethouder te praten. Goede hulp is moeilijk te vinden, maar zo essentieel.”
De mobiele expositie is nog tot en met 24 februari te bekijken in Arnhem.
Bron: Danique Maas / De Gelderlander
-----------------------------------------------------------------------------------------
Vind je dit interessant? Misschien is een abonnement op de gratis nieuwsbrief dan iets voor jou! GGZ Totaal verschijnt tweemaal per maand en behandelt onderwerpen over alles wat met de ggz te maken heeft, onafhankelijk en niet vooringenomen.
Abonneren kan direct via het inschrijffomulier, Opgeven van je mailadres is voldoende.
Of kijk eerst naar de artikelen in de vorige magazines.
